Akkerdistel

Verguisd en bestreden. Dat is de Akkerdistel de afgelopen decennia zeker. Er waren zelfs provinciale verordeningen die verplichten tot het uitroeien van dit gespuis. En alles wat prikt moest het ontgelden. Men sprak van “stekels” en die moesten weg . Toegegeven voor mensen die onkruid willen bestrijden is de Akkerdistel een hopeloos geval.Het is een overblijvende plant met een uitgebreid soms meters diep wortelgestel. Vermeerdering gaat meestal vegetatief. Uitbreiding door nieuwe planten die opschieten uit wortelknopen. Een klein stukje wortel groeit gemakkelijk uit tot een nieuwe plant.Het massale en ver weg waaiende zaadpluis doet anders vermoeden, maar verspreiding door zaad is beperkt. Aan veel pluizen zit geen zaadje, veel zaad is steriel en daar zorgt vaak de larve van een klein insect voor. Dat diertje parasiteert op het zaad. Kiemkrachtig zaad is zwaarder en komt niet zo ver van de moederplant.Voor voedsel zoekende insecten zijn bloeiende “stekels” een eldorado. Letterlijk honderden vlinders, bijen, hommels en zweefvliegen kun je zien op een bloeiend distel veldje. Een lust voor het oog. Wat mij betreft voldoende reden om de Akkerdistel een plekje te gunnen in onze leefomgeving en de periode van agressieve bestrijding achter ons te laten.

Joost Kievit MSc