Gele lis
Oogstrelend. Kleur en vorm samengevoegd in weergaloze perfectie. Toegegeven ’t is een persoonlijke beleving. Maar, wie zou de bloem van dit familielid van de irissen niet mooi vinden? De koningin van de slootkant werd hij ook wel genoemd.
Gele lis houdt van natte voeten. Je ziet hem vooral op oevers, wortels in het water. Dan kom je gelijk aan een probleem. De onderwater bodem bevat niet voldoende lucht voor de wortels van de lis. Luchtkanalen in de stengels zorgen voor een constante aanvoer van lucht om dat op te lossen.
De bloem heeft zowel mannelijke als vrouwelijke organen en dan ligt zelfbevruchting op de loer. Een tijdslot moet dat voorkomen. De eerste dag van de bloei is de mannelijke fase. Op die dag krijgen bestuivende insecten stuifmeelkorrels op hun rug geplakt.
Op dag twee is de toegang naar de nectar en de positie van het vrouwelijk geslachtsorgaan veranderd. De insecten rug komt nu in aanraking met dit orgaan en het stuifmeel kan zo z’n weg vinden naar een eicel en zorgen voor voortplanting.
Hommels zorgen meestal voor de bestuiving, maar zweefvliegen doen ook mee. Een honingmerk wijst de weg naar de ingang en dit patroon van purperbruine streepjes op de bloem verschilt. Er zijn bloemen met een landingsbaan voor hommels en een afwijkende voor zweefvliegen. Wonderbaarlijk.
