Kikkerbeet

Een naam die vragen oproept. Kikkerbeet is een letterlijke vertaling van het tweede deel van de Latijnse naam: Hydrocharis Morsus-ranae. Morsus betekent beet en rana is kikker. De scherpe worteluitlopers lijken te zijn afgebeten en ook de diepe insnijding van het blad werd toegedicht aan vraat door kikkers. Het blad lijkt op een munt. Je komt dan ook wel volksnamen als Duitenblad en Geld op ’t water tegen. De geslachtsnaam Hydrocharis wil zoveel zeggen als water-sieraad. Terecht vind ik.

Kikkerbeet groeit op stilstaand of licht stromend water. Hij is niet erg gevoelig voor vervuiling met meststoffen. Het blad drijft op het water en de wortels hangen in het water. Hij wortelt dus niet in de bodem. Kikkerbeet heeft twee soorten stengels, korte met blad en lange uitlopers die in het water zweven. De uitlopers vormen nieuwe planten en een winterknop die op de bodem overwintert.

De bloemen zijn maar een dag open. Ze verspreiden een zoete nectargeur en worden bezocht door bladluizen, vliegjes, zweefvliegen en bijen. Na de bevruchting kromt de steel van de vrouwelijke bloem zich en onder water rijpt een vrucht waarin de zaden opgesloten zitten. Kikkerbeet heeft dus twee manieren om zich voort te planten. Door zaad en door zogenoemde winterknoppen.