Slangenkruid

Je ziet hem vooral in kalkrijke duinen, op gestoorde grond. Dus waar konijnen, andere dieren of mensen gegraven hebben. Zonnige open plekken, daar houdt hij van. Elders in ons land komt hij wel voor, maar naar verluidt behoorlijk zeldzaam. Slangenkruid is een twee- of meerjarige middelhoge plant met bijzondere hemelsblauwe bloemen.

De stijltop in de bloem is gevorkt en lijkt op een slangentong die uit een opengesperde muil steekt. Allerlei bijen, vlinders en zweefvliegen zorgen voor de bestuiving. In ruil daarvoor levert de plant stuifmeel en nectar. Groepen bijen verzamelen stuifmeel met hun buikharen in plaats van op de poten. Deze “buikverzamelaars” worden vooral op onze plant gezien. De Kleine sachembij zou een bijzondere voorkeur hebben voor de bloemen van Slangenkruid. En er is ook een Slangenkruidbij. Enkele motvlindertjes en een snuittor gebruiken Slangenkruid als waardplant.

Volgens de lijfarts van de Romeinse keizer Nero helpt de wortel, gecombineerd met wijn tegen slangenbeten. De wortel werd ook gebruikt als basis voor rode verf. Sap van de planten in kompressen hielpen tegen steenpuisten. Eten is niet verstandig. Slangenkruid is giftig. Voor mij is het een prachtige plant die ik graag in mijn tuin zou hebben.

Joost Kievit MSc