Stinkende gouwe

Dit lid van de papaver familie doet zijn naam geen eer aan. Hij stinkt helemaal niet. Gouwe klopt dan weer wel. De bloemkleur en het oranje gele sap dat bij kneuzing overvloedig uit de stengel vloeit, maakt dat duidelijk.

Het is altijd mooi om te zien hoe planten een relatie met hun omgeving hebben. Kleine zweefvliegen zorgen voor bestuiving. Het rijpe zaad is glimmend zwart op een klein wit aanhangseltje na. Dat helpt bij de verspreiding van het zaad. Mieren zijn verzot op dat witte olierijke “mierensnoepje”. Ze slepen het zaad weg en knabbelen het snoepje op. Het zaad blijft ergens achter en kan op een nieuwe plek ontkiemen. Dat is ook de reden dat Stinkende gouwe nogal eens op oude muren groeit. Hulp van de mieren gehad.

Het sap van de plant wordt wel gebruikt tegen wratten. Stinkende gouwe heeft een eeuwenoude geneeskundige geschiedenis, maar ook de moderne geneesmiddelen industrie maakt gebruik van stoffen die in de plant voorkomen. Alkaloïden, een groep organische stoffen gecombineerd met stikstof, die dient als verweer tegen vraat door planteneters. Knap dat zo’n simpele plant die stoffen kan maken en mooi dat we als mens daar dan weer van kunnen profiteren.

Joost Kievit