Jacobskruiskruid

Het gaat hem voor de wind. Letterlijk en figuurlijk. De wind zorgt voor verspreiding van de zaden, al stelt dat niet veel voor Meer dan de helft van het zaad komt niet verder dan 5 meter van de moederplant en slechts 1 % komt verder dan 40 meter. Toch heeft Jacobskruiskruid zich snel over het hele land verspreid. Zo’n 50 jaar geleden zag ik hem eigenlijk alleen in de duinen. Nu groeit hij bijna overal. Niet of nauwelijks in de moderne productie graslanden. Aan zware bemesting heeft hij een broertje dood.

Jacobskruiskruid geeft veel bermen een vrolijk kleurtje en hij is geweldig voor insecten. Vele tientallen insectensoorten vinden voedsel op de bloemen. Hij is ook waardplant voor veel soorten. Bijvoorbeeld de rups van de Sint Jacobsvlinder, ook wel Zebrarups genoemd, leeft van het blad van Jacobskruiskruid.

Met een deel van natuur gaat het dus goed. Mooi toch? Nou, daar wordt verschillend over gedacht. Er is ook een roep om bestrijding. Jacobskruiskruid is giftig, zoals heel veel plantensoorten. Een prachtig verdedigingsmechanisme tegen overmatige vraat. Tegen Jacobskruiskruid ontstond een ware hetze om die reden, terwijl heel vroeger de plant nog werd gebruikt om de regelmaat van de menstruatie te bevorderen en de pijn te bestrijden.

Joost Kievit