Rode klaver

Eigenlijk laat de kleur van de bloem zich lastig beschrijven. Afhankelijk van de lichtinval zie je schakeringen tussen vleeskleurig roze en purper in. Gemakshalve noemen we het rood en laten we de vele kleurnuances buiten beschouwing. Rode klaver hoort tot onze meest algemene plantensoorten. Toch is hij sterk afgenomen.
De vroegere klavervelden zijn in het huidige “maistijdperk” zo goed als verdwenen. Weilanden zijn diepgroen en bloemrijke graslanden heten nu natuurgebied. Ook aan de functie als stikstof binder is nog nauwelijks behoefte. Stikstof hebben we nu in overvloed. Rode klaver is een vlinderbloemige en met behulp van bacteriën in staat om gasvormige stikstof uit de lucht te fixeren en om te zetten in een voor planten bruikbare vorm. Diverse soorten bijen die afhankelijk zijn van Rode klaver hebben het moeilijk en staan op de rode lijst.

In biologische teelten zien we Rode klaver als tussengewas wel terug komen. Als vervanger voor kunstmest en drijfmest voorziet hij de bodem op natuurlijke wijze van stikstof. Ook in de keuken was het gebruik veelzijdig. Blad en bloem vonden hun weg naar sauzen, salades, boter, azijn, soepen en het werd als spinazie gegeten. Thee van de gedroogde bloemen en een koppige wijn maakte men van Rode klaver. De vele functies van Rode klaver raakten onterecht in de vergetelheid.
Joost Kievit